zaterdag 10 september 2011

9/11

Nee het is niet: "911, please state your emergency" alhoewel dat nummer die dag wel veel gebeld zal zijn!

Ongetwijfeld heb je de volgende vraag wel eens gekregen: "waar was je toen....?" en je gelijk het antwoord kon geven want sommige momenten in ons leven associëren we gelijk met de plek waar we op dat moment waren of met wat we op dat moment deden.
Op de vraag waar was je toen de aanslagen  in New York, Washington en Shanksville plaatsvonden kunnen Freddie en ik beantwoorden met ...."Wij waren op Bali"!
We kwamen net terug van het restaurant en we de televisie aanzette in onze bungalow toen we de eerste beelden zagen van een vliegtuig die in een van de Twin Towers vloog. De eerste gedachte is 'goh wat een goeie promo voor een actiefilm' totdat je het besef krijgt dat dit toch iets anders is en als dan even later het 2e vliegtuig de andere toren in vliegt weet je dat dit serieus is en vanaf dat moment blijf je aan de buis gekluisterd en zie je het ene drama na het andere gebeuren. We zijn tot laat in de nacht opgebleven  (voor ons was het 9 uur in de avond toen het gebeurde) Het besef dat de wereld er vanaf dat moment totaal anders uit gaat zien komt pas de volgende ochtend. Men gaat dan denken .... zo was het voor 9/11 en zo is het nu na 9/11. Het wrange is dat we eigenlijk op dat moment ook in New York hadden kunnen zijn omdat we voor 2001 in eerste instantie New York en Washington als vakantiebestemming hadden uitgedacht  en Bali voor najaar 2002 en laat nu in dat jaar daar een bomaanslag plaatsvinden juist in het uitgaanscentrum van Kuta. De keuze voor 2001 viel toch op Bali en daar zaten we net een paar dagen toen dit gebeurde. Uitgerekend op dat moment krijg je geen verbinding met het thuisfront omdat je mobiele telefoon niet werkt omdat Vodafone (mijn toenmalige provider) de abonnementsvoorwaarden had gewijzigd en wij daar niet van op de hoogte waren. We hebben toen maar enkele malen de telefoon in onze bungalow gebruikt om contact met het thuisfront te maken. Metname mijn moeder maakte zich ongerust omdat we nog een lange terugvlucht moesten maken! Hoe ga je na zo'n gebeuren nog leuk vakantie vieren? Je moet wel... al bleven onze gedachten bij hetgeen zich aan de andere zijde van de aardbol aan het voltrekken was want ook de dagen daarna bleef het spannend en konden we alles volgen via CNBC.
De avond voor het gebeuren waren we bij  Tanah Lot  
Juist het uitzicht op deze tempel bij zonsondergang dat had iets sereen haast spiritueels en dan gebeurd je de volgende dag zoiets! Ongelofelijk hoe kan iemand zoiets ziekelijks bedenken laat staan uitvoeren?
Bali is een eiland waar het Hindoeïsme de voornaamste religie is en dat hebben we geweten ook! Een religie die ver, zeer ver van dit soort geweld staat. We werden, tijdens de geboekte excursies, dan ook van de ene tempel naar de andere gesleept en telkens moesten we een sarong aan als we de tempel wilde bezoeken! In een volgend blogbericht zal ik een verslag van onze vakantie op Bali neerzetten want het was wel een memorabele vakantie!

Maar waar  was of wat deed jij toen de aanslagen in Amerika plaatsvonden?

1 opmerking:

Traveller zei

Ik werkte in 2001 voor KLM Groud Services en ik werd 8 weken uitgeleend aan de Nederlandse Antillen, Aruba & Suriname. Ze zochten vrijwilligers om de mensen daar op te leiden. Omdat ik een jaar eerder Air Aruba en Aruba had verlaten waar ik o.a. de check-in voor KLM deed en omdat ik vloeien Papiaments en Spaans sprak (vluchten vanuit de Antillen gingen door naar Lima, Quito en Guayaquil) werd ik geselecteerd.

Ik was bij mijn oma en lag op bed TV te kujken toen ik het op de Today Show zag. Aruba zit in dezelfde tijdzone als NYC, dus het was 'real-time'. Ik kon mijn ogen niet geloven!

Die middag ging ik werken en de sfeer op Beatrix Airport was gespannen. Aruba heeft als één van de weinige landen buiten de VS, United States border preclearance, dus heel veel Amerikanen die op de luchthaven werkten. Aruba heeft ook veel airlift naar de VS, wat betekende dat 2-3- dagen niemand weg kon komen. Mensen raakten gestrest en er waren veel huilende passagiers die niet zeker wisten wat er terecht was gekomen van de mensen die ze kenden die in of nabij de WTC werkten.

Alle personeel van alle airlines, of ze nou concurrenten waren of niet, sprongen bij en hielpen elkaar. Toen alles eenmaal op gang kwam was het een hels karwei om iedereen weg te werken, maar de eerste 2 weken kwamen de kisten ook leeg uit Amerika. Niemand wilde vliegen of was in een vakantiestemming.

We makkten ons veel zorgen over de zus van opa die in Brooklyn woonde en we geen contact mee konden krijgen. uiteindlijk kregen we na 5 dagen wel contac en ze was oké, maar bang.

Uiteindelijk werd de detachering naar 6 weken teruggebracht en hoefde ik Suriname niet meer te doen. Alle personeel die wereldwijd waren gedatcheerd moesten weer naar huis. Er was een crisis in de luchtvaart en alle hens moesten in Nederland aan dek.

Ik zit vanaf mijn 17de in de luchtvaart/reisindustrie en vanaf 11 september 2001 is alles in deie wereld veranderd. De wereld is ook veranderd.

Het enige wat ik ironisch/jammer (en een beetje hypocriet) vind is dat de wereld stil gaat als er iets in Amerika gebeurd, maar voor de duizenden mensen die jarenlang in andere gebieden doodgaan door terrorisme lijkt het soms een 'ver-van-mijn-bed-show'. En dan tel ik mezelf ook mee.

All-in-all a day to never forget.