Zo de feestdagen hebben we gehad en dat is altijd de tijd om even de balans op te maken van hetgeen we achter ons laten en wat we kunnen gaan verwachten in het nieuwe jaar. De meest indrukwekkende gebeurtenis van afgelopen jaar was het overlijden van mijn schoonmoeder. Altijd een trieste gebeurtenis om een dierbare te moeten verliezen en in dit geval nogal onverwacht. Ze ging het ziekenhuis in om een hersteloperatie te laten verrichten, ze wilde weer een normaal leven kunnen lijden zonder gehinderd te worden door die vervelende stoma die ze dat jaar daarvoor gekregen heeft toen ze bij een darmonderzoek een darm-perforatie opliep. Alles leek goed te gaan en direct na de operatie, toen ze nog maar net uit de narcose kwam, was ze zo blij dat ze iedereen die in haar adresboek van de t
elefoon stond belde met het goede nieuws. De dag daarna ging alles mis en na 7 keer geopereerd te zijn in ruim 3 weken heeft ze het toch moeten opgeven. Wat dan jammer is dat, omdat ze aan de be-ademingsapparatuur lag op de IC, niet meer in staat is geweest om normaal met ons te communiceren. We hebben, voor haar, een hele mooie uitvaart gezorgd. De muziekkeuze hebben Freddie en ik verzorgd waarvan het nummer van Laurika Rauch Blouberg se Strand het meest treffende was omdat we daar goede herrineringen aan hebben. Ik zie haar nog altijd op dat strand staan met op de achtergrond de Tafelberg (Kaapstad) tijdens onze gezamenlijke vakantie in januari 2007. We zijn toen met mijn schoonouders 3 weken langs bijna plekjes in Zuid-Afrika geweest die Freddie en ik in 2000 en 2002 hadden bezocht. Wat heeft zij van die reis genoten en wij zijn blij dat we dat nog met haar mee hebben kunnen mee maken.
elefoon stond belde met het goede nieuws. De dag daarna ging alles mis en na 7 keer geopereerd te zijn in ruim 3 weken heeft ze het toch moeten opgeven. Wat dan jammer is dat, omdat ze aan de be-ademingsapparatuur lag op de IC, niet meer in staat is geweest om normaal met ons te communiceren. We hebben, voor haar, een hele mooie uitvaart gezorgd. De muziekkeuze hebben Freddie en ik verzorgd waarvan het nummer van Laurika Rauch Blouberg se Strand het meest treffende was omdat we daar goede herrineringen aan hebben. Ik zie haar nog altijd op dat strand staan met op de achtergrond de Tafelberg (Kaapstad) tijdens onze gezamenlijke vakantie in januari 2007. We zijn toen met mijn schoonouders 3 weken langs bijna plekjes in Zuid-Afrika geweest die Freddie en ik in 2000 en 2002 hadden bezocht. Wat heeft zij van die reis genoten en wij zijn blij dat we dat nog met haar mee hebben kunnen mee maken.
Dit jaar hebben we ook besloten om ons huis te koop te zetten, iets wat me persoonlijk zeer moeilijk is gevallen en ik ben wel blij dat we niet op stel en sprong weg hoeven. Gezien de situatie op de huizenmarkt en in de financiële wereld zal het ook nog wel even duren voordat we hier weg zijn. Daarnaast hebben we de pech, nou ja pech? dat ons huis op particuliere erfpacht staat en dat de banken, in het huidige klimaat, geen hypotheken verstrekken op die basis. Jonge, wat we al niet hebben gedaan om in die situatie verandering te brengen! 2e kamerleden aangeschreven, de minister van Financien, Eigen Huis, de NVB, noem maar op.Er zit wel beweging in die zaak maar het is nog lang niet rond en tot die tijd blijven we rustig zitten en ik mag niet klagen, we zitten hier op een van de mooiste locaties van Enschede met alle vrijheid die we hebben. Waarom dan toch verhuizen? Fysiek valt het steeds moeilijker voor metname Freddie om die 1500 vierkante meter tuin te onderhouden en ik ben overdag druk op mijn werk en heb dan 's avonds niet altijd evenveel zin om daar ook nog eens energie in te steken! Voor de honden is het ook niet leuk en vooral voor Nelson zal het straks, als het eenmaal zover is en we naar de binnenstad van Enschede gaan, een enorme overgang zijn. Waarom de binnenstad van Enschede? We kwamen daar 18 jaar geleden ook vandaan en willen straks in de Alphatoren zitten met alle gemakken eromheen.
2010 was ook afscheidnemen van collega's, de een in goede gezondheid met (pre) pensioen maar andere helaas op minder prettige omstandigheden en ook het komende jaar gaan enkele collega's met pensioen. Dit jaar staat ook voor onze bedrijfstak in het teken van bezuinigingen en we zullen er best wel het nodige van merken. Ook staan we dit jaar voor de overgang naar een nieuw bibliotheeksysteem wat ook het nodige van ons zal vergen. Persoonlijk reken ik er niet op dat alles soepel zal verlopen maar we kunnen tegen een stootje en dan zal een lekkere vakantie een welkome afwisseling zijn om de batterij weer op te laden.
Nu we daar zijn aangekomen, de gidsen liggen op tafel alleen we weten het nog niet wat het gaat worden.
Ik had voor ons 30 jarig samenzijn in Juni een trip naar Washington in gedachten met aan het eind van het jaar dan nog een trip naar Curacao rond de kerstdagen & de jaarwisseling maar voor hetzelfde geld gaan we weer met een cruise schip door het Panamakanaal of een andere bestemming omstreeks die periode.... we weten het nog niet en ach en wie weet hebben we daar niet eens de tijd voor misschien moeten we tegen die tijd wel.... verhuizen!
Wat het jaar ook gaat brengen ik hoop alleen dat we alle dierbaren in ons midden mogen (be)houden en dat we in goed gezondheid mogen verkeren en zonder onenigheden het jaar doorkomen. Dat vind ik zo'n verspilling van energie, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten