Half Moon Cay

MS Eurodam en & Noordam bij Half Moon Cay



Of  hoe  “ De Halve Maen” van Henry Hudson zijn naam heeft gegeven aan het privé eiland van de Holland America Line. Het is een van de verplichte stops van alle cruises van de HAL die in het Caribisch gebied gedaan worden. Vorig jaar hadden we deze stop op de heenweg en was het een mooi begin van de vakantie. Hagelwitte stranden, mooi lichtblauw water heel helder echt een tropisch paradijs op de Bahama’s een beetje aangelegd maar echt een vermaakcentrum voor die verwende passagiers van de schepen van de HAL. Het embleem van de HAL bestaat uit die “De Halve Maen” van Henry Hudson en een vlaggeschip van de HAL  “De Nieuw Amsterdam II” die gevaren heeft van 1938 tot 1973.

Dat de HAL trots is op deze 2 schepen die eeuwen van zeevaart tradities symboliseren.

Dit jaar hadden we deze stop op de terugweg, Het vertrek vanuit St.Thomas verliep niet zonder vertraging. Voor de derde keer ging er iemand van boord afgevoerd met een ambulance. Eentje werd er ’s morgens van boord gehaald maar die werd ’s middags weer teruggebracht, blijkbaar was het toch niet zo ernstig maar even later werd er wel weer omgeroepen dat er weer een van boord gehaald werd die naar het ziekenhuis moest. Al met al een flinke vertraging maar dat is nog niet alles… de volgende dag moest de Noordam een tussenstop inlassen bij Grand Turk om nogmaals iemand van boord te laten halen. Ook dit is een tussenstop van de HAL schepen echter dit eiland is in tegenstelling tot Half Moon Cay wel bewoond en heeft zelfs een luchthaven. Vanaf  het maindek konden we alles goed volgen hoe de passagier van boord werd gehaald en per ambulance naar het vliegveld werd gebracht. Ook deze tussenstop heeft het nodige oponthoud opgeleverd. Eigenlijk zouden dergelijke patiënten en verklaring moeten hebben om nog te mogen reizen het waren wel allemaal van die fragiele personen die van boord gingen. Weer terug naar Half Moon Cay we zijn alles bijelkaar maar een kleine 3 uurtjes op het eiland geweest. Lekker even in de schaduw aan het strand gelegen. Nee niet op het zand, nee op een heerlijk ligbedje. Natuurlijk wordt er hier op het eiland ook gegeten. Een meterslange rij mensen staan netjes, nou netjes op hun beurt te wachten om hun bordjes te vullen met de dagelijkse hap. Hier zien we wel dat er veel, heel veel eten weggegooid moet worden. Tja de ogen waren weer groter dan de magen….

Na de lunch zijn wij weer teruggegaan naar het schip. Leuk het leek net even of we in de Efteling waren in zo’n bootje op een wilde rivier….Jippie! Het arme jong had heel veel moeite om de tender naast het schip te krijgen om ons uit te laden. Maar dit was nog niet alles van die wilde waterrit later kregen we te maken met een behoorlijke ruwe zee en ja hoor ik was weer te laat met het innemen van de anti-zeeziekte pillen. Dit heeft ons de laatste (afscheid) avond gekost. Ik kon weer het bed houden nadat ik alles wat ik die dag ingenomen had er weer uit …… had. Had de kapitein hiervoor gewaarschuwd dat we te maken zouden krijgen met ruwe zee dan had ik maatregelen kunnen nemen en had dit niet het einde van de vakantie geweest zoals we gewenst hadden. Balen natuurlijk als een stekker maar ik weet zeker als we toch naar de afscheidavond waren gegaan dan was het misschien helemaal mis gegaan. Later die nacht werd het gelukkig rustiger en in het geniep verdenk ik de kapitein ervan dat hij samen met de kapitein van de Eurodam een wedstrijdje heeft gehouden om te kijken wie het eerst terug zou zijn in Ft.Lauderdale…. Ik ik geloof dat onze kapitein lekker verloren heeft…. De son of a b…..!