Ding 8 behandel ik in een later stadium. (ik ben er nog niet mee bezig geweest al lijkt picnik mij een heel handig tooltje die goed gebruikt kan worden voor het bloggen.) # Ding 9 daar wil ik wel wat over zeggen. De onderdelen die we tot nu toe hebben behandelt hebben niet allemaal evenveel mijn aandacht kunnen vasthouden. Het bloggen op zichzelf vind ik hardstikke leuk om te doen. Ik volg al enkele jaren het weblog van een Antiliaanse jongen die heel interessant en in het Engels schrijft over zijn werk en privé leven. Soms kunnen reacties van lezers iemand aan het twijfelen brengen of het nog wel leuk is om te blijven bloggen. Het kan natuurlijk altijd voorkomen dat iemand het niet eens is met hetgeen je schrijft of problemen heeft met de levenswijze of visie van de schrijver. Het is en blijft natuurlijk een open medium en dergelijke dingen kun je verwachten en het is aan jezelf hoe je met zulke zaken omgaat. Ik heb het in het verleden ook wel eens meegemaakt in de de tijd ik nog dagelijks op CU2 (night vs.) te vinden was. Tjonge, jonge daar ging het er soms ook heftig aan toe en heb ik menig keer gedacht wat is dit een rot medium en wat doe ik hier(mee)?
Schrijven over je werk kan problemen veroorzaken vooral als er geen richtlijnen zijn over wat je wel of niet naar buiten mag brengen.Wat dat betreft mag daar wel eens over nagedacht worden en dit geldt zeker ook voor het bibliotheekwezen en zouden protocollen opgesteld moeten worden, als dat al niet gebeurd is. Het RSS verhaal gaat, zoals ik al eerder schreef, volledig langs me heen omdat ik vind dat het me meer chaos geeft en ik graag zelf de touwtjes in handen wil houden van hetgeen ik wil weten of belangrijk vindt.
Foto's bewaren/ bewerken enz. Ja dat doe ik eigenlijk al jaren en 23 dingen heeft me tot nu toe niets nieuws gebracht hoewel # Ding 8 me wel het een en ander kan leren en opleveren!
In het algemeen is Web 2.0 een prachtig gegeven en zal voor ieder wel iets brengen. Tegenwoordig kun je niet meer buiten het Internet (Web 2.0) online zaken die je graag wilt hebben opzoeken, bestellen en afrekenen. (wat wil je nog meer?) Zelfs de oudere generatie gebruikt het voor allerhande zaken en is er gelukkig niet meer bang voor! We kunnen ons ook te afhankelijk van het Web 2.0 maken en als er dan ergens een kink in de kabel komt, figuurlijk gesproken dan, dan kunnen we "ineens" niet meer zonder en dat levert dan weer de nodige ergenis en stress op. Dit ondervond ik afgelopen weekend toen er er storing optrad in het kabelnet van Ziggo alles in 1. Ben je er helemaal klaar voor om van alles en nog wat te doen op Web 2.0 bijvoorbeeld Bloggen en dan valt ineens de verbinding weg. Niet alleen Web 2.0 maar ook de telefoon die over dezelfde lijn loopt! Afgesloten van de Wijde Web Wereld. Gelukkig heb je nog een mobieltje en bel je via die weg om de storing te melden en dan ligt de fout altijd bij jou en niet bij hun. Lekker effe stressen! Om er later achter te komen dat het wel aan Ziggo lag! Maar eenmaal weer "Online" is het allemaal weer gauw vergeten en gaan we lekker weer op Web 2.0.
Kunnen we nog de tijd herinneren hoe het was toen we dit allemaal nog niet hadden? Was ons leven dan eenvoudiger of is het door de komst van Internet en Web 2.0 eenvoudiger geworden?
1 opmerking:
Je hebt er goed over nagedacht, zo te lezen was je geen beginneling web2.0 bij de start van de 23dingen. Ben daarom benieuwd naar je ervaringen met ding 8. Vind je het nodig om richtlijnen te hebben voor een weblog over je werk? Jammer dat je niks ziet in RSS, gebruik je het wel voor het volgen van de blogs van je medecursisten? Alles in 1 klinkt gemakkelijk (en zal vermoedelijk goedkoper zijn), maar heeft dus ook een nadeel. Vind je zelf dat het leven eenvoudiger is geworden door internet? Zijn er anderen die deze vraag willen beantwoorden?
Een reactie posten