Natural wonders of Barbados

The natural Wonders of Barbados

Vandaag zijn we op het eiland van Barbados een voormalig Brits eilandje in de Caribbean.

We hebben een excursie geboekt die een groot deel van het eiland zal laten zien. En wel de natuurlijke wonderen van het eiland. Na het ontbijt verzamelen we ons, na een kleine busrit over de pier, buiten de terminal. De groep is niet groot en de bus heerlijk koel. Het is weer een ruime 30+ dag en de luchtvochtigheid behoorlijk hoog. Aan deze kant van het eiland zie je nog niet veel van de mooie natuur maar dat verandert snel als we dwars door het midden naar de oostelijke zijde van het eiland rijden. Barbados heeft een voornamelijk agrarische cultuur en dat is goed te merken en het land word met beleid bewerk, voornamelijk suikerriet voor de export maar ook als grondstof voor de rum. De gids legt alles duidelijk uit wat het voorstelt en waarvoor. We rijden door een zeer gevarieerd landschap, krijgen uitleg wat het verschil is tussen een blackbelley sheep and a goat het grote verschil zit hem in de lengte van de staart en de een heeft hoorns en de andere niet. We stoppen bij de botanische tuin en krijgen daar een tour door een klein gedeelte van de tuin. De tour duurt ongeveer een uurtje en dat is lang genoeg in deze hitte. Het is een prachtig aangelegde tuin en we zien dat er met veel zorg aan is gewerkt maar we zijn blij dat we na een uur weer in de bus kunnen zitten lekker in de koelte en een liter water minder in het lijf. Op de terugweg krijgen we te maken met een natuurlijk wonder. De buschauffeur laat op een heuvelafwaarts de koppeling los en de bus gaat zonder iets te doen weer bergopwaarts.  Een echt natuurwonder of is die heuvel gewoon magnetisch? Windmolens genoeg op het eiland we hebben er maar twee gezien die ook daadwerkelijk wieken hadden en die nog in werking waren. De route ging weer langs de westkust verder terug naar Bridgetown en de haven. Gauw door de terminal naar het schip de koelte weer in. Lekker lunchen en dan even op bed liggen uitrusten tot het weer tijd wordt voor het diner. Tjonge wat een leven!